W jedną z moich bezsennych nocy dopadła mnie wena i napisałam wiersz dla mojej cudownej wnusi...
Płynie chmurka po niebie,
zagaduje coś do Ciebie,;-)
że nie zawsze jest lubiana-
może czasem, gdy słonko od rana
przygrzeje gorącem w południe,
to chmurka da cienia nam cudnie;-)
Czasem jest smutna na szarym niebie,
Wtedy deszczykiem pokropi na Ciebie.
A nieraz potrafi się mocno zezłościć;-(
To grzmot swój na ziemi umości...
Takie to chmurki opowieści słuchałam
i na tej kartce Tobie zapisałam,
Gdyż ta chmurka mnie prosiła,
bo się pisać nie uczyła;-)
Słonecznego weekendu;-)
Dziękuję Ci Babciu za piękny wiersz,
OdpowiedzUsuńKocham Cię Bardzo, dobrze to wiesz :)
Dziękuje Olisiu kochana i z wzajemnością;-)
Usuń