Matka.
" Gdy poznasz smak biedy, przyjaciół los nagle wymiecie.
Samotność przytłoczy jak kłoda.
Zrozumiesz, że ona jedyna na świecie!
Pocieszy i rękę ci poda.
Jedynie to ona, co piorąc pieluchy
cieszyła się jakże radośnie.
Gdyś broił, nie biła - dodała otuchy
nie pewna co z ciebie wyrośnie.
Gdyś padał - podała ci rękę.
Gdyś osłabł - swe zdrowie dawała,
do snu ci nuciła cichą piosenkę.
Szczęśliwa, że właśnie cię miała.
Gdy teraz siwiutka i ręka się trzęsie
w zadumę czasami popada.
Z miłością rozmyśla , co los ci przyniesie
bo samo nic z nieba nie spada!
Przestrogi jej przyjmuj, gdyż ma doświadczenie
choć często cię drażni jej troska.
Jej miłość do ciebie ma swoje spełnienie
być Matką, to przecież rzecz boska "
K.K.
Autorem tego wiersza jest mój Kochany Tata. Ja jestem zbyt wzruszona w tym Dniu, aby napisać coś od siebie.
Pozdrawiam moich Kochanych Gości;-)
zdjęcia dodaję od siebie z całego serca...
Piękny wiersz o mamie , czytając ma się łezkę w oku ,Będąc w tej chwili babcią , mamą dla naszych dzieci i wnucząt to sama radość i nadzieja że nigdy o nas nie zapomną,Serdeczności wiele z okazji naszego święta swatka Dana
OdpowiedzUsuńDziękuję Danusiu za piękny komentarz;-)
UsuńBuziaczki
"Bóg nie mógł być wszędzie, więc stworzył Mamę"... Kocham Cię Mami! <3 <3 <3
OdpowiedzUsuńDziękuję Bogu za wspaniałą córkę a Tobie córcia za piękny komentarz;-)
Usuń