MARZYCIELE
Siedzi bezrobotny w domu
już nie wadzi on nikomu.

W PUP-ie zarejestrowany

i na siebie tylko zdany.

Nim z roboty wróci stara

Zje parówkę lub suchara.

Ona jeszcze pracę ma

do budżetu grosik da.

Nie chce darmozjadem być.

Więc za tysiąc musi żyć.

Pięćset pójdzie na opłaty

ze dwie setki kredyt-raty.

Trzysta złotych więc zostaje

poszaleją więc hultaje!

Kupią chleb,troszeczkę serka

dzieciom kupią też cukierka..

Potem legną na kanapie

i trzymając pilot w łapie

będą sobie słodko marzyć

co im może się przydarzyć.

Że gdy w lotka trafią szóstkę

zlikwidują życia pustkę.

Będzie luksusowa chata

zwiedzą najmniej tak pół świata..

Póki co,muszą niezmiennie

biedę klepać swą codziennie.

Tu wam powiem moi mili

żebyście się nie męczyli.

Obraz mój nie wymyślony.

Dziś tak żyją wręcz miliony!

Jedno tylko się nie zmienia.

Wiecie co? To ich marzenia!

                                    

   Upał nam odpuścił, więc i wena zapukała do drzwi. Ten wiersz napisałam dzisiaj  przy współpracy brata Rysia. Dzięki braciszku.  ;-)